تحلیل‎ فرایند‎ انتقال ‎تکنولوژی ‎در ‎قراردادهای ‎نفتی ‎ایران مطالعه موردی تحلیل مدل‎ جدید (IPC)

Authors

Abstract:

این مقاله ضمن بیان جزییات پیچیدگی‌های مراحل عملیات نفتی در بخش بالادستی، ویژگی‌های این بخش با سیستم‌ها و محصولات پیچیده مقایسه خواهد شد. همچنین با روش بررسی تاریخی دوره‌ها و مراحل استراتژیک نفتی صنعت نفت ایران در قبل و بعد از انقلاب، 3 مدل انتقال و ارزیابی تکنولوژی در قراردادهای نفتی را ارائه و در انواع نسل‎های بیع متقابل بررسی می‌شود و اساس نتایج تحقیق مشاهده می‌شود که مدل فرایند انتقال تکنولوژی در صنایع نفتی ایران بایستی با برنامه‎ریزی کلان به‌صورت مدل بالا به پایین در زنجیره‎تأمین این صنعت صورت گیرد. همچنین پس از تبیین فرایند انتقال تکنولوژی در مدل ‎جدید قراردادهای ‎نفتی ‎ایران معروف ‎به IPC، نتیجه می‌گیریم که با وجود انتقادات فراوان منتقدان، اجرای صحیح شرایط این قرارداد در کنار یک نظام نوآوری بخشی، می‌تواند با استفاده از جذب سرمایه‌گذاری خارجی در بخش تکنولوژی‌های منتخب، مزایای فراوانی داشته باشد. از جمله این مزایا می‌توان به سرریز ‎دانش تکنولوژی ‎نرم بواسطه مدیریت‎های چرخشی و انتقال دانش‎ ضمنی و ایجاد یکپارچگی در سیستم‏ها‎ و‎ محصولات‎ نفتی (که به نوعی سیستم‌ها و محصولات پیچیده CoPs محسوب می‏شوند) اشاره نمود. لذا اجرای این نوع قرارداد، با وجود ضعف‌ها، می‎تواند به ادامه فرایند حرکت رو به جلوی صنعت نفت کمک نماید. طبقه بندی JEL: O38، O32، O33،  Q48  

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

تحلیل ماهیت‌ فقهی انتقال تکنولوژی در قراردادهای جدید نفتی

انتقال تکنولوژی در قراردادهای نفتی، باید علاوه بر تأمین مصالح و منافع هر دو طرف، دارای مشروعیت فقهی نیز باشد. لذا تبیین ماهیت فقهی انتقال تکنولوژی در این قراردادها ضروری به‌نظر می‌رسد. این پژوهش که به روش توصیفی-تحلیلی تدوین شده‌، به‌دنبال پاسخ این پرسش است که ماهیت فقهی انتقال تکنولوژی در قراردادهای نفتی چیست؟ و با کدام‌یک از عقود مقرر درفقه اسلامی منطبق می‌باشد؟ پس از بررسی انواع عقود معین و ...

full text

تحلیل مقایسه‌ای رژیم مالی قراردادهای بیع‌متقابل و قرارداد نفتی ایران (IPC) مطالعه موردی میدان آزادگان

نظام یا رژیم مالی حاکم بر قراردادها از مهمترین وجوه تفاوت قراردادهای بالادستی صنعت نفت  با یکدیگر است.  به لحاظ اقتصادی، رژیم مالی قراردادها از دو منظر کارآمدی نظام طراحی شده و میزان سهم‌بری (واقعی) طرفین از پروژه قابل مقایسه است. مقایسه قراردادهای بیع‌متقابل با قرارداد جدید نفتی ایران (IPC) از دو منظر ملاحظات اقتصادی کارآمد بودن رژیم مالی و میزان واقعی سهم‌بری پیمانکار خارجی (از طریق شبیه‌سازی...

full text

ارزیابی مالی-اقتصادی قراردادهای جدید نفتی ایران (IPC): مطالعه موردی فاز سوم میدان دارخوین

Addressing the economic components of the fiscal regime of the Iran Petroleum Contract (IPC), in this article the fiscal simulation of the contract has been developed. Most important fiscal parameters of the contract are: Capex and Opex, Cost of Money, remuneration fee, amortization period and R-factor. Technical information of the Darquin field (phase 3) has been used as a case study for this ...

full text

مقایسه تطبیقی رژیم مالی قراردادهای جدید نفتی ایران (IPC) و قراردادهای مشارکت در تولید (PSC): مطالعه موردی میدان آزادگان جنوبی

در این مقاله برای نخستین بار رژیم مالی قراردادهای جدید نفتی ایران (IPC) و قراردادهای مشارکت در تولید شبیه‌سازی شده و مورد ارزیابی و مقایسه قرار می‌گیرد. روش‌ به کار رفته در این مقاله مبتنی بر رویکرد سناریو می‌باشد که در آن زمان‌بندی و حجم سرمایه‌گذاری به همراه پروفایل تولید ثابت فرض شده و اثر تغییر مؤلفه‌های مالی قرارداد بر متغیرهای کلیدی همچون نرخ بازدهی داخلی و دریافتی طرفین محاسبه می‌گردد. د...

full text

مقایسه تطبیقی توزیع منافع بین طرفین قراردادهای نفتی بیع متقابل، مشارکت در تولید و قراردادهای جدید نفتی ایران (IPC): مطالعه موردی میادین نفتی سروش و نوروز

درتنظیم قراردادهای نفتی، به‌کارگیری چارچوب قراردادی مناسب که منافع دو طرف را تأمین کند و جذب حداکثری سرمایه خارجی و فن­آوری پیشرفته را در پی­داشته باشد، ضروری است. عنصر کلیدی در خصوص توزیع منافع بین طرفین، انعطاف­پذیری بهینه قرارداد است. در این مقاله برای نخستین بار انعطاف­پذیری رژیم مالی قراردادهای بیع متقابل، مشارکت در تولید و قراردادهای جدید نفتی ایران از طریق شبیه­سازی مدل مالی قرارداد در د...

full text

تحلیل روش های جایگزین حل و فصل اختلافات (ADR) در قراردادهای جدید بالا دستی نفتی ایران IPC

     روش­های «ADR» برای چند دهه به عنوان روشی مناسب جهت حل­وفصل اختلافات در قراردادهای بین­المللی بالادستی صنعت نفت و گاز معرفی شده است.اکنون پرسش این است که آیا «ADR» در IPCارجاع به همۀ ابزارهای آن است یا نوع خاصی از آن را مدنظر دارد و در حقیقت تبادر در «ADR» چیست؟این مقاله ...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 14  issue 54

pages  135- 172

publication date 2017-12

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Keywords

No Keywords

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023